Na een korte nacht staan we om 7.30 u op. We ontbijten en laden de laatste spullen in de koffers. Ik bel nog even naar mijn mama om te laten weten wanneer we vertrekken met het vliegtuig. Om 8.50 u verlaten we het hotel. Onze berenspray en koelbox geven we af aan het hotel. Jammer dat we er niemand anders mee gelukkig konden maken.
We vertrekken vroeger uit het hotel, omdat we nog naar de northwest shop gaan om mijn bronzen medaille van Crater Lake en Caitlin Yellowstone te kopen. Om 9.45 u komen we aan en zien slechts een beperkt aanbod, terwijl op hun site stond dat ze een shop hebben met alle munten. Ik praat met een werkneemsters, maar ze kon ze niet meer op tijd bestellen. Verdorie toch hé. Hadden we beter al eens gebeld op voorhand om ze te bestellen. Ze geeft mij de link van een persoon die de medailles ook verkoopt naar het buitenland. Hier leveren ze niet buiten de EU. Eens we thuis zijn, kunnen we zien of de verzendingskosten wat meevallen. Stom zeg.
De tank is bijna leeg en moeten nog onze auto afleveren bij Alamo. We geraken er zonder problemen en rijden de parking binnen van Alamo. Er gebeurd ter plaatse een check-up en halen onze koffers uit de auto. Dit was het dan... Onze tour met de Ford Escape zit er op.
Het gevoel van naar huis willen, maar dan ook weer niet, steekt bij ons allebei op. Vooral het gevoel om terug in de sleur te belanden. Tranen rollen uit mijn ogen, ik wil niet naar huis, want ik ben thuis...
Met de tranen in de ogen pakken we de bus naar de luchthaven. Er is al veel volk in de luchthaven van Seattle en het is nog maar 10.45 u. We proberen zelf in te checken, maar krijgen foutmelding dat we een personeelslid moeten aanspreken. We wachten 20 min tot het aan onze beurt was en toch wel wat problemen met onze tickets. Blijkbaar hebben we op 1 september de luchthaven in Amsterdam niet verlaten. Hoe kan dat nu? De man aan de balie belt naar verschillende mensen en na nog eens 20 min is het eindelijk opgelost. Onze koffers worden gewogen en worden naar het vliegtuig gebracht.
Dan volgt de paspoortcontrole en veligheidscontrole. Heel lange rij, maar alles ging goed vooruit. Schoenen uitgedaan, vloeistoffen en camera's uit de koffers en alles was in een knip voorbij. Het is nu 12.20u en binnen half uur begint het boarden. Ik neem al aantal pilletjes voor de reisziekte. We wandelen nog even in de shops en om 12.55 u verlaten we de shops om met een treintje naar onze gate te gaan.
Om 13.10 u begint het boarden. Alles verloopt op tijd en om 13.45 u vertrekken we met het vliegtuig. Eens we in de lucht hangen, zetten de voorgangers hun zetel helemaal naar achter. Ik krijg het zeer benauwd en ben enorm misselijk. Het middageten kon ik niet opeten en heb mij aan de gang gezet. Meerdere keren was ik misselijk. Een volgende keer zal ik een nog straffere reispil moeten hebben.
Achteraf gezien denk ik, dat het vooral door de achtergeklapte zetels kwam en te veel paniekaanvallen kreeg. Met gevolg te weinig zuurstof, niet kunnen eten en dan blijft de misselijkheid langer hangen. Ik drink tijdens de vlucht cola ipv cola-light. Het helpt niet alleen tegen de maagmisselijkheid, maar ook tegen de slaap. Ik kijk naar de films The Internship (heel goeie komedie) en The Company You Keep. Tom leest ondertussen in zijn boek.
Er hangt veel bewolking in Nederland, maar komen mooi op tijd aan. Het is 25 september om 8.30 u en de moeheid valt goed mee. In Nederland stappen we uit het vliegtuig langs buiten om dan met een bus naar de luchthaven te gaan. Binnen klein uurtje begint het boarden van onze volgende vlucht. Terug in de luchthaven zien we dat we terug een veiligheidscontrole moeten doen. Raar, deze hebben we toch al in Amerika gehad. De paspoortcontrole gaat vlot, maar bij de veiligheidscontrole gaat het alarm af. Deze ging bij de heenreis in Amsterdam ook af, omwille van het metaal aan mijn beha. Daar gingen ze los over de gevoelige plek, maar hier was ik gelijk een crimineel. Ik zei nog tegen de madam of ze bi was, maar ze voelde nog wat meer.
De moeheid sloeg toe en jaja ze moesten niet meer moeilijk doen tegen mij. Tegen Tom waren ze ook al niet vriendelijk. Teddy is weer probleemloos kunnen binnen glippen...
FOTO KOMT NOG
Onze tweede vlucht is vertrokken met 20 minuten vertraging wegens te veel mist in Brussel. Uiteindelijk komen we met 30 minuten vertraging aan in Brussel. De tweede vlucht had ik geen last van misselijkheid. We zaten volledig vanachter, maar geen last van turbulentie. Het is 11.15 u en halen onze koffers op alsook onze handbagage. De handbagage kon niet in het vliegtuig, maar ipv dat we ze meteen konden meepakken waren ze mee met de grote koffers. Paniekerig liepen we vlug naar de kofferruimte. Breekbaar gerief en de fototoestellen zitten in de handbagage. Onze koffers zijn al vlug bij ons en alles ziet er in orde uit. Oef!
Om 12.09 u pakken we de trein naar Dendermonde. Mijn schoonpa komt ons ophalen aan het station in Dendermonde. Goed op tijd, komen we om 12.50 u aan in Dendermonde. Vermoeid, maar al bij al nog meevallen, komen we om 13.10 u thuis. Ik stap uit de auto en zie meteen Bambi afkomen en miauwend. Ze is enorm blij om mij te zien. In huis zien we Mollie, beetje traag op gang komt ze toch af.
Mijn schoonpa vertrekt en we legen onze koffers. Ik sorteer de was en start het eerste wasmachine. Het begin van een lange sleur... Ik bel ondertussen naar mijn ouders om te laten weten dat we terug thuis zijn. Mollie komt al goed vertellen over haar drie weken vakantie. Om 16.30 u zijn we heel moe en vallen in slaap in de zetel. We slapen vier uurtjes en rond 20.30 u komen we weer wakker. Tom haalt frietjes en kort daarna gaan we slapen.
Het was een fantastisch mooie reis. Bedankt om onze reis te volgen. Volgend jaar zit er geen reis in naar Amerika, maar hopen in 2015 terug naar Amerika of Canada te gaan.
This is Jessica, signing off...
zondag 29 september 2013
maandag 23 september 2013
Dag 23: Sleepless in Seattle
Deze ochtend hebben we lang geslapen. Vandaag is het onze laatste volle dag in Amerika. Ik update de blog van de vorige dagen, terwijl Tom belt naar zijn ouders. Na de telefoon bespreken we, wat we op onze laatste volle dag Amerika nog gaan doen.
Om 11.45 u verlaten we ons hotel en rijden we naar de Woodland Park Zoo. Op al onze vakanties hebben we altijd al een zoo bezocht. Vorig jaar hebben we de zoo van San Diego bezocht. Dit jaar wou ik ook geen uitzondering maken. Spijtig zit er dit jaar geen pretpark in.
De woodland zoo is een stadszoo, maar zou wel bij de hoogtepunten staan tijdens een bezoek aan Seattle. Ben benieuwd hoe de dieren zich hier gaan gedragen en de ruimte. Aangekomen aan de parking, staat er heel weinig volk. Ze hebben hier 4 parkingen, misschien staan we aan de minst volle parking. Het is tenslotte wel maandag, dus zal wel een kalme dag zijn vandaag. Aan het loket, krijgen we advies van beste weg naar de dieren. Veel dieren zitten nu met kleintjes. De meeste dieren zitten vanaf 15 u binnen en ik wil zeker de baby's zien!
We lopen langs de schattigste dieren en spotten veel eekhoorns onderweg.
Bij de pinguïns krijgen we informatie over allerlei weetjes en feitjes van deze soort.
We stoppen bij mijn horoscoop. Prachtig dier! Hun verblijf is wel klein... Maar ze zien er gelukkig uit.
Op een bankje eten we onze brownie en wandelen daarna verder naar de bruine beren.
Na de beren spotten we wolven, apen, leeuwen, Teddy!
Om 16 u gaan we een koffie drinken. Nog twee domeinen moeten we bezoeken. We bezoeken de reptielen en nog wat vogels. De zoo gaf mij een positieve indruk met gezonde en actieve dieren, nauwelijks stereotiep gedrag en vriendelijk personeel. Een bezoek is zeker aangeraden.
Na de zoo rijden we om 17.30 u door naar de Outlet buiten Seattle. Het is toch wel 45 minuten rijden. Op de autosnelweg kan je bij drukte, gebruik maken van de carpoolbaan. Deze baan kan je gebruiken bij druk verkeer, maar je moet zeker met twee man in de auto zitten. Alleen in de auto mag je deze zeker niet gebruiken, want de police zal vlug achter je zitten (wat we ook effectief gezien hebben).
Om 18.15 u komen we aan bij de Outlet. Er is niet veel volk, maar het begint te regenen. Gelukkig had ik in onze kleerkast van het hotel een hele grote paraplu ontdekt. Tjah je zou niet in Seattle zijn zonder een grote paraplu met veel regen. Bij Tommy Hilfiger kopen we een trui voor Tom en voor mij twee rokken en een blouse. De tweede winkel is Levi waar we elk nog een jeans kopen en Tom een riem. Wat een verschil met Oregon, waar we in de outlet niets hadden gekocht. Het personeel is hier ook vele vriendelijker en behulpzamer. We wandelen nog door het volledige shoppingcomplex en om 21 u rijden we naar de Walmart.
Verdorie, de laatste Walmart van deze reis. Er liggen nu keiveel spullen van halloween. We wandelen door alle gangen. Teddy koopt voor zichzelf ook kledij. We wandelen twee uur in de Walmart. In België krijg ik het na 1 minuut al op mijn heupen en hier kan ik blijven wandelen... Walmart, we zullen je missen!
Het is reeds 23 u. Morgen verlaten we Amerika. Hoe kunnen we onze dag afsluiten? Een bezoek aan de skyline van Seattle. De viewpoint bij Kerry Park is adembenemend mooi.
Na het uitzicht halen we nog iets kleins te eten bij de Mac Donald. We pakken onze koffers in. Nog ruim onder het gewicht van 23 kg en om 2 u vallen we in slaap.
Morgen verlaten we Amerikaanse bodem om terug naar huis te gaan.
Temperatuur: 16 C°
Om 11.45 u verlaten we ons hotel en rijden we naar de Woodland Park Zoo. Op al onze vakanties hebben we altijd al een zoo bezocht. Vorig jaar hebben we de zoo van San Diego bezocht. Dit jaar wou ik ook geen uitzondering maken. Spijtig zit er dit jaar geen pretpark in.
De woodland zoo is een stadszoo, maar zou wel bij de hoogtepunten staan tijdens een bezoek aan Seattle. Ben benieuwd hoe de dieren zich hier gaan gedragen en de ruimte. Aangekomen aan de parking, staat er heel weinig volk. Ze hebben hier 4 parkingen, misschien staan we aan de minst volle parking. Het is tenslotte wel maandag, dus zal wel een kalme dag zijn vandaag. Aan het loket, krijgen we advies van beste weg naar de dieren. Veel dieren zitten nu met kleintjes. De meeste dieren zitten vanaf 15 u binnen en ik wil zeker de baby's zien!
We lopen langs de schattigste dieren en spotten veel eekhoorns onderweg.
Bij de pinguïns krijgen we informatie over allerlei weetjes en feitjes van deze soort.
We stoppen bij mijn horoscoop. Prachtig dier! Hun verblijf is wel klein... Maar ze zien er gelukkig uit.
Op een bankje eten we onze brownie en wandelen daarna verder naar de bruine beren.
Na de beren spotten we wolven, apen, leeuwen, Teddy!
Om 16 u gaan we een koffie drinken. Nog twee domeinen moeten we bezoeken. We bezoeken de reptielen en nog wat vogels. De zoo gaf mij een positieve indruk met gezonde en actieve dieren, nauwelijks stereotiep gedrag en vriendelijk personeel. Een bezoek is zeker aangeraden.
Na de zoo rijden we om 17.30 u door naar de Outlet buiten Seattle. Het is toch wel 45 minuten rijden. Op de autosnelweg kan je bij drukte, gebruik maken van de carpoolbaan. Deze baan kan je gebruiken bij druk verkeer, maar je moet zeker met twee man in de auto zitten. Alleen in de auto mag je deze zeker niet gebruiken, want de police zal vlug achter je zitten (wat we ook effectief gezien hebben).
Om 18.15 u komen we aan bij de Outlet. Er is niet veel volk, maar het begint te regenen. Gelukkig had ik in onze kleerkast van het hotel een hele grote paraplu ontdekt. Tjah je zou niet in Seattle zijn zonder een grote paraplu met veel regen. Bij Tommy Hilfiger kopen we een trui voor Tom en voor mij twee rokken en een blouse. De tweede winkel is Levi waar we elk nog een jeans kopen en Tom een riem. Wat een verschil met Oregon, waar we in de outlet niets hadden gekocht. Het personeel is hier ook vele vriendelijker en behulpzamer. We wandelen nog door het volledige shoppingcomplex en om 21 u rijden we naar de Walmart.
Verdorie, de laatste Walmart van deze reis. Er liggen nu keiveel spullen van halloween. We wandelen door alle gangen. Teddy koopt voor zichzelf ook kledij. We wandelen twee uur in de Walmart. In België krijg ik het na 1 minuut al op mijn heupen en hier kan ik blijven wandelen... Walmart, we zullen je missen!
Het is reeds 23 u. Morgen verlaten we Amerika. Hoe kunnen we onze dag afsluiten? Een bezoek aan de skyline van Seattle. De viewpoint bij Kerry Park is adembenemend mooi.
Na het uitzicht halen we nog iets kleins te eten bij de Mac Donald. We pakken onze koffers in. Nog ruim onder het gewicht van 23 kg en om 2 u vallen we in slaap.
Morgen verlaten we Amerikaanse bodem om terug naar huis te gaan.
Temperatuur: 16 C°
Dag 22: Regen in Olympic NP
Deze nacht heel goed geslapen in onze cabin te Forks. We staan op om 7.45u en het is enorm aan het regenen. Het is nog heel donker. Een bezoek aan Rialto Beach zal er niet meer inzitten met deze regen. We douchen en Tom maakt de eitjes en worstjes klaar. Na het ontbijt is het nog steeds aan het regenen. Om 9.10u verlaten we onze cabin.
De planning voor vandaag ziet er niet goed uit met de regen en het bewolkte weer. We vrezen dat we de bergen niet zullen zien vandaag. Onze eerste stop is aan de trail van Sol Duc Falls. Het is een wandeling van 2,5 km. De regen kan ons niet stoppen, maar een foto met ons twee zal niet mogelijk zijn. Dapper dat we zijn, wandelen we door de modder tot aan de (beetje teleurstellende) waterval.
Het begint nog meer te regenen en onze schoenen zijn zelfs doorweekt. But we keep on smiling!
Na de wandeling hebben we het redelijk koud gekregen en rijden we door tot aan Elhwa River Valley. We eten onze lunch in de auto op. Het is gestopt met regenen en Tom neemt nog een foto van de Madison Falls. Dit is dan ook onze laatste waterval van onze reis.
Nu de regen is gestopt, rijden we nog door naar Hurrican Ridge om de Mount Olympic te zien. We rijden omhoog, maar zien veel bewolking en weinig berger. Het is hier amper 3 C°. Aan het bord kan je alle bergen zien, maar waar zijn de bergen?
Teleurgesteld dat we onze reis zo moeten afsluiten. Alles hangt hier af van het weer om de prachtige natuur te kunnen zien. Misschien dat we hier ooit nog kunnen terugkeren om de bergen nog te zien.
We verlaten de Nationale Parken en zetten koers naar Seattle. Onderweg stoppen we nog aan een mall en ik koop een jeans bij American Eagle Outfitters. We zijn behoorlijk moe en willen naar ons hotel. Na een lastige trip met veel verkeer komen we om 20.20 u aan in ons hotel. We halen nog iets te eten en vallen in slaap.
De planning voor vandaag ziet er niet goed uit met de regen en het bewolkte weer. We vrezen dat we de bergen niet zullen zien vandaag. Onze eerste stop is aan de trail van Sol Duc Falls. Het is een wandeling van 2,5 km. De regen kan ons niet stoppen, maar een foto met ons twee zal niet mogelijk zijn. Dapper dat we zijn, wandelen we door de modder tot aan de (beetje teleurstellende) waterval.
Het begint nog meer te regenen en onze schoenen zijn zelfs doorweekt. But we keep on smiling!
Na de wandeling hebben we het redelijk koud gekregen en rijden we door tot aan Elhwa River Valley. We eten onze lunch in de auto op. Het is gestopt met regenen en Tom neemt nog een foto van de Madison Falls. Dit is dan ook onze laatste waterval van onze reis.
Nu de regen is gestopt, rijden we nog door naar Hurrican Ridge om de Mount Olympic te zien. We rijden omhoog, maar zien veel bewolking en weinig berger. Het is hier amper 3 C°. Aan het bord kan je alle bergen zien, maar waar zijn de bergen?
Teleurgesteld dat we onze reis zo moeten afsluiten. Alles hangt hier af van het weer om de prachtige natuur te kunnen zien. Misschien dat we hier ooit nog kunnen terugkeren om de bergen nog te zien.
We verlaten de Nationale Parken en zetten koers naar Seattle. Onderweg stoppen we nog aan een mall en ik koop een jeans bij American Eagle Outfitters. We zijn behoorlijk moe en willen naar ons hotel. Na een lastige trip met veel verkeer komen we om 20.20 u aan in ons hotel. We halen nog iets te eten en vallen in slaap.
Dag 21: Our last weekend in Olympic NP
Deze ochtend eens geen wekker gezet en beetje langer
geslapen. Om 8.45u staan we op. Op het gemak douchen. Tom maakt ondertussen
koffie en ik maak scrambled eggs en sausages. Ik eet nog een banaan en Tom een
croissant erbij. Elk nog een glaasje fruitsap en met een goed gevulde maag
vertrekken we om 10.15u uit de cabin. De zon schijnt en er is een pak minder
bewolking dan gisteren.
We rijden eerst naar First Beach om foto’s te nemen. De zon zit te vel, dus we
komen hier vanavond terug. De andere kant kunnen we wel een foto nemen.
Na het strand rijden we door naar Hoh Rain Forest om drie
trails te wandelen. Er is een klein visitor center waar we mijn bronzen
medaille en een postkaart kopen. Het is reeds 11.45 u wanneer we starten met de
eerste trail , de mini trail.
Als tweede trail wandelen we de Spruce trail, waar veel
Spruce bomen staan.
En de derde trail is de Hall of Mosses.
Teddy heeft schrik hier, maar krijg hem toch op de foto met
de creepy bomen.
De drie wandelingen samen is goed voor een 4 km
wandelplezier. We hebben honger en eten broodjes met kaas op de parking. Het
begint lichtjes te regenen, maar we hebben hier alles gezien.
Om 15u rijden we door naar Forks. Onderweg stoppen we aan een
souvenirshop. Teddy wilt niet mee binnen en praat met de buurtbewoners. Terug
uit de shop zit Teddy aan de drank! Stoute Teddy!
In Forks kan je
Twilight Tours doen voor $ 39. De boeken spelen zich volledig af in Forks. De
film is vooral gefilmd in Canada bij Britisch Colombia. Gisteren heb ik een
paar locaties van de film zitten opzoeken om zelf onze tour te doen. Met
tegenzin van Tom (we hebben toch tijd) doen we onze eigen Twilight tour!
De eerste stop is aan de auto van Bella. De linker is de
versie van de boek en rechts van de film.
We stoppen aan twee souvenir shops, maar niets dat mij boeit
of ze vragen te veel geld. Daarna rijden we naar The Swan House.
De derde
stop is The High School of Forks!
Het Cullen Huis kan ook niet ontbreken.
Als afsluiter van Twilight rijden we door naar Second Beach
en First Beach. We wandelen de trail naar Second Beach (2,5 km heen – en
terug). Onderweg spotten we nog wildlife!
Aan het strand zien we een aantal
surfers in het water. De zon is hier te fel en keren terug naar First Beach
waar de zon wel goed zit voor een foto.
Na de stranden rijden we terug naar onze cabin. We hebben
een week geleden een wegwerp BBQ gekocht en gisteren onze worsten en
hotdogbroodjes gekocht. Tom haalt nog een Bella Banana Split om na onze hotdogs
op te eten.
Al bij al vandaag redelijk goed weer gehad met zon, beetje
regen en 17 C°. Tot morgen.
Aantal km gewandeld: 6,5 km
vrijdag 20 september 2013
Dag 20: Forest & Beach at Olympic NP
Om 4.30 u kwamen we allebei wakker, vanwege het lawaai van onze koelkast. Klaarwakker was ik... De koelkast uitgetrokken of hij lag buiten. Om 7.30 u kwamen we voor een 2de keer wakker. Allebei toch niet zo goed geslapen, beetje last van de rug door de matras. Tom haalt ontbijt (bagels) en koffie, terwijl ik de tekst al op de blog zet.
Om 8.50 u verlaten we onze cabin. Vandaag rijden we naar ons zesde NP, Olympic NP. Het is reeds ons laatste NP voor deze reis en ook de laatste dag zomer.
We rijden 3,5 uur tot aan onze eerste bestemming. De eerste stop is in het Olympic Forest voor de oudste Spruce Boom van ongeveer 1000 jaar oud.
Na de fotoshoot bij de boom, lunchen we op de parking bij de auto. Broodjes met kipsla en choco, koekjes met M&M'S en cake. Voorlopig is het nog droog, maar er hangt veel bewolking. We rijden verder door tot aan de Bunch Falls in Olympic NP. Heel mooi, met al het groene er omheen.
Vervolgens zijn we via Lake Quinalt langs de South Shore en North Shore Road gereden. Hier is het echt een groot bos met prachtige groene kleuren. Jammer! Het begint heel hard te regenen. Veel foto's hebben we niet kunnen nemen.
Om 8.50 u verlaten we onze cabin. Vandaag rijden we naar ons zesde NP, Olympic NP. Het is reeds ons laatste NP voor deze reis en ook de laatste dag zomer.
We rijden 3,5 uur tot aan onze eerste bestemming. De eerste stop is in het Olympic Forest voor de oudste Spruce Boom van ongeveer 1000 jaar oud.
Na de fotoshoot bij de boom, lunchen we op de parking bij de auto. Broodjes met kipsla en choco, koekjes met M&M'S en cake. Voorlopig is het nog droog, maar er hangt veel bewolking. We rijden verder door tot aan de Bunch Falls in Olympic NP. Heel mooi, met al het groene er omheen.
Vervolgens zijn we via Lake Quinalt langs de South Shore en North Shore Road gereden. Hier is het echt een groot bos met prachtige groene kleuren. Jammer! Het begint heel hard te regenen. Veel foto's hebben we niet kunnen nemen.
Onderweg stoppen we aan de Big Cedar Tree.
Het is enorm grijs weer. Een trail is zo goed als
onmogelijk. We rijden verder door naar Kalaloch tot aan Beach 4 en Ruby Beach.
Het is eindelijk gestopt met regenen. We wandelen tot aan het strand en maken
enkele foto’s.
 |
| Beach 4 |
 |
| Ruby Beach |
Het is nog een uurtje rijden tot aan Forks. Het is nu 17 u
en moeten nog wat inkopen doen. Om 18 u komen we aan in Forks en stoppen aan de
supermarkt voor onze laatste inkopen. Bij ons logement hebben ze een eigen
restaurant en willen daar iets eten vanavond.
Aangekomen aan onze cabin is het enorm aan het regenen. We
maken het gezellig warm in de cabin en halen een Twilight menu! We nemen beiden
The Werewolf Burger met frietjes en elk een milkshake. Tom kiest de Snickers
milkshake en ik ga voor de M&M’s! Eerlijk gezegd, was dit mijn beste
hamburger dat ik ooit heb gegeten!! SUPERLEKKER!
Volgers, als jullie ooit naar Forks komen, kan ik jullie
adviseren om te logeren bij Three Rivers Resort! Leuke cabin, lekker en
goedkoop restaurant, personeel is hier supervriendelijk, keiveel tv-zenders,…
Onze maagjes zijn goed gevuld en kijken nog naar een
aflevering van the 4400. Nog de laatste drie van 4de seizoen. Morgen
gaan we naar het oerwoud en het strand! Bye!
Dag 19: Oh Mountain Rainier you made my day
Deze ochtend zijn we om 7.50u opgestaan. Vandaag zou het de helderste, de beste en de mooiste dag bij Mount Rainier NP zijn. We staan op en zien inderdaad een blauwe hemel. Wat een verschil met gisteren. De berg was dan spoorloos of hij had een dagje verlof. :-) Goed, het weer en de temperatuur zit mee, dus vlug douchen en eten en weg zijn we. Tijdens ons vlugge ontbijt zien we vlak voor onze cabin een paar elks.
The mountain view lodge heeft leuke cabins, alleen jammer van de luide koelkast. De koffie bij ons ontbijt heeft een lekker vanillesmaakje. Hmmm. We rijden als eerste stop bij de trail of shadows. Onze eerste foto is binnen.
De vroegere autobus van in 1937 staat hier ook.
We rijdens vervolgens door naar Paradise om een mooi uitzicht te hebben van Mount Glacier. We wandelen de nisqually vista trail. Een loop van 2 km. Prachtig uitzicht en geen volk hier (terwijl het toch al 11u is).
Volgens Tom loop ik erbij alsof ik ga vertrekken om op safari tour te gaan. Bye jas...
EN IEDEREEN KLAAR VOOR MOUNTAIN GLACIER??
1
2
3
READY???
JUMP!
Na de wandeling gaan we naar het visitor center. Yes! Mijn bronzen medaille is binnen. We lunchen op de parking. Wrap met kip en broodje met kipsla. Na de lunch wandelen we 1 km heen - en terug naar de Murtle falls. Prachtig met Mount Rainier!
Nog een foto van het uitzicht met de mooie grasvelden.
We wandelen terug naar de parking en rijden naar Reflection lake viewpoint. Helaas staan we nog in de file voor een road work. We praten met een werknemer. Was een vriendelijke man en de tijd ging voorbij. Om 13.45u komen we aan bij Reflection lake. De reflectie van de berg kunnen we niet zien, wegens te veel wind. Nuja, niet alles kan, meezitten.
Onderweg stoppen we nog voor een foto van Teddy. Hij wil maar niet geloven dat de sneeuw witter is dan hij.
We rijden verder door naar Naches Peak loop trail. een wandeling van 5,6 km. Een steile wandeling met veel meertjes. De berg zit helaas in te fel licht.
Terug aan de parking praten we nog even met een 80-jarige man. Na de babbel rijden we door naar de top van Sunrise. Nog enkele stops en een kleine wandeling waar veel beren zouden zitten. helaas geen beer, maar wel een berg met sneeuw.
Het is hier berekoud op de enorme hoogte. Vandaag hebben we alsnog 21 C° gehad, maar hier is het nu 8 C°. We wachten tot het donker is om sterren bij de berg te zien, maar de maan geeft te veel licht.
Om 20.15u verlaten we de parking en rijden door naar onze cabin. We eten de overschot van onze pizza, kijken een aflevering van The 4400 en gaan slapen. Morgen rijden we naar onze laatste NP van deze reis. Slaapwel iedereen.
Aantal km gewandeld in Mount Rainier NP: 10 km
The mountain view lodge heeft leuke cabins, alleen jammer van de luide koelkast. De koffie bij ons ontbijt heeft een lekker vanillesmaakje. Hmmm. We rijden als eerste stop bij de trail of shadows. Onze eerste foto is binnen.
De vroegere autobus van in 1937 staat hier ook.
We rijdens vervolgens door naar Paradise om een mooi uitzicht te hebben van Mount Glacier. We wandelen de nisqually vista trail. Een loop van 2 km. Prachtig uitzicht en geen volk hier (terwijl het toch al 11u is).
Volgens Tom loop ik erbij alsof ik ga vertrekken om op safari tour te gaan. Bye jas...
EN IEDEREEN KLAAR VOOR MOUNTAIN GLACIER??
1
2
3
READY???
JUMP!
Na de wandeling gaan we naar het visitor center. Yes! Mijn bronzen medaille is binnen. We lunchen op de parking. Wrap met kip en broodje met kipsla. Na de lunch wandelen we 1 km heen - en terug naar de Murtle falls. Prachtig met Mount Rainier!
Nog een foto van het uitzicht met de mooie grasvelden.
We wandelen terug naar de parking en rijden naar Reflection lake viewpoint. Helaas staan we nog in de file voor een road work. We praten met een werknemer. Was een vriendelijke man en de tijd ging voorbij. Om 13.45u komen we aan bij Reflection lake. De reflectie van de berg kunnen we niet zien, wegens te veel wind. Nuja, niet alles kan, meezitten.
Onderweg stoppen we nog voor een foto van Teddy. Hij wil maar niet geloven dat de sneeuw witter is dan hij.
We rijden verder door naar Naches Peak loop trail. een wandeling van 5,6 km. Een steile wandeling met veel meertjes. De berg zit helaas in te fel licht.
 |
| Het bord (of brug) van Mount Rainier NP |
Terug aan de parking praten we nog even met een 80-jarige man. Na de babbel rijden we door naar de top van Sunrise. Nog enkele stops en een kleine wandeling waar veel beren zouden zitten. helaas geen beer, maar wel een berg met sneeuw.
Het is hier berekoud op de enorme hoogte. Vandaag hebben we alsnog 21 C° gehad, maar hier is het nu 8 C°. We wachten tot het donker is om sterren bij de berg te zien, maar de maan geeft te veel licht.
Om 20.15u verlaten we de parking en rijden door naar onze cabin. We eten de overschot van onze pizza, kijken een aflevering van The 4400 en gaan slapen. Morgen rijden we naar onze laatste NP van deze reis. Slaapwel iedereen.
Aantal km gewandeld in Mount Rainier NP: 10 km
Abonneren op:
Posts (Atom)